Alt-F4.org

Hé, ik zag je eergisteren nog op teevee

16 augustus 08:46, 2004

En dan heb je zomaar een nieuw platform: zingeving en pre-pensioen in één!

Een ervaren media-persoonlijkheid kent natuurlijk de leegloop van het publiek en wenst zulks niet op de eigen webpublicatie te faciliteren. In het nieuwe medium kan je het geleuter van stalkende fans gebruiken in je eigen voordeel. Het uitschakelen van de reactiemogelijkheid (op zich ook weer goed voor twee weken astroturf) levert daartoe extragratis mogelijkheden: publiceer de theekrans alsof het je eigen inzichten zijn. Het gemis van een studioredacteur lijkt daarmee verholpen.

Jarenlange radio-ervaring leert dat de tijd vol moet en dat kan het beste met een gezellig gesprek. Inhoud doet er niet toe zolang er maar aanspraak is. Anders draai je toch gewoon een plaatje.

Er zijn lezers die je een heerlijke cybermuts vinden. Anderen voorzien je graag van opbouwende kritiek:

Misschien kan Wim de Bie je enkele tips aan de hand doen, zijn site is zo duidelijk en overzichtelijk.

Deze lezer heeft gelijk. Wim de Bie heeft zijn leven lang al de ijzersterke formule van het typetje met een mening gehanteerd. Inmiddels, zonder Van Kooten als smeermiddel en zonder zendtijd, lijkt een weblog hem op het lijf geschreven.
Maar andermaal blijkt de realiteit weerbarstig. Het inherente manco van het format toont zich bij de oude meester in het kwadraat: sleur plus kale tekst wordt voor iedere lezer moeilijk. Dan is loyaliteit het enige wat telt.

Waar Groenteman haar faalangst als enige charme van de daken schrijft, toont De Bie krampachtig z'n betrokkenheid die de dagelijkse corvee met zich mee brengt. Alt-F4 kent het probleem: het sprankelt niet en dat zal het ook nooit doen.

Zoals altijd toont het stramien van de weblog de minst voordelige kant van de eigenaar. Ieder zicht op de persoonlijkheid is bij voorbaat dichtgeplamuurd.